Περιγραφή
Τολμώ να πω ότι ο κρύσταλλος της σκέψης, λειτουργούσε σαν τηλεπαθητικός πομπός-δέκτης.
Οι μάγισσες πίστευαν ότι οι κρύσταλλοι έχουν τη δύναμη να μεταφέρουν και να υποβάλουν τις σκέψεις και τις επιθυμίες τους στο πρόσωπο που ήθελαν.
Κρατούσαν τον κρύσταλλο πολύ κοντά στο μάτι τους, και εστιαζόταν φανταζόμενες ή έχοντας μπροστά τους τη μορφή του προσώπου που απευθυνόνταν σε φωτογραφία ή πορτρέτο, και συγκεντρωμένες, απευθυνόταν σ΄αυτήν.
Η εικόνα του προσώπου πολλαπλασιαζόταν άπειρες φορές, όπως τα πρίσματα άλλαζαν θέση κινούμενα ελαφρά από τα δάχτυλα.
Κοιτούσαν μέσα στον κρύσταλλο βλέποντας τις διαθλάσεις και ανακλάσεις του και επικοινωνούσαν νοητά με το πρόσωπο που ήθελαν. Έλεγαν τις φράσεις επαναλαμβάνοντας τες πολλές φορές για να μεταδώσουν την σκέψη τους σε αυτό το πρόσωπο, μέσω του κρυστάλλου. Π.χ. “Δεν θέλεις να παντρευτείς την Ελένη, δεν θα παντρευτείς την Ελένη, θα διαλύσεις αυτόν τον αρραβώνα.”
“Θα μου μηνύσεις ότι μ’αγαπάς. Μ’αγαπάς. Μήνυσε μου ότι μ’αγαπάς. Δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς εμένα”.
“Με σκέφτεσαι, μ αγαπάς, δεν μπορείς να ησυχάσεις που δεν με έχεις, δεν θέλεις καμία άλλη σ’αυτόν τον κόσμο, εκτός από μένα”.
“Νοιώσε ότι σε σκέπτομαι και σ αγαπάω”.
Άνοιγαν τότε τα πουκάμισα και ζωγράφιζαν στο στέρνο τους, ανάμεσα στα στήθη, ένα ανάποδο τρίγωνο με κάρβουνο, ακουμπούσαν τον κρύσταλλο εκεί, ανάμεσα στα στήθη τους και επαναλάμβαναν τα λόγια, τις επιθυμίες τους.
Οι ευχές του κρυστάλλου
Την πανσέληνο, χρησιμοποιούσαν επίσης τον κρύσταλλο για να τους φέρει γενικά καλή τύχη και ευτυχία.
Πίστευαν ότι η ισχυρή λάμψη του έφερνε και καλοτυχία. Τύχη, χρήματα, έρωτας, γάμος, επανασύνδεση, ευγονία, υγεία…
Οι γραφές λένε, ότι μελετούσαν τον κρύσταλλο στο χλωμό φως της σελήνης, ανάβοντας τριγύρω από τον κρύσταλλο, επτά κεριά”.
Ο κρύσταλλος κρεμόταν τότε με μία κόκκινη κλωστή, πάνω από ένα τάσι με νερό, στο ύψος που έφεγγαν τα κεριά. Αυτή η τελετή, γινόταν στην πανσέληνο. Η μάγισσα καθόταν ανακούρκουδα έχοντας το τσίγκινο πιάτο με το νερό μπροστά της και τα κεριά τριγύρω του.
Κρατούσε τον κρύσταλλο, πάνω από το νερό. Ο κρύσταλλος άρχιζε τότε να ταλαντεύεται, όπως τον κινούσε εκείνη ελαφρά. Για κάθε κερί όριζαν μια σημασία. Την τύχη, τα χρήματα, τον έρωτα, τον γάμο, την επανασύνδεση, την ευγονία, την υγεία. Η μάγισσα μουρμούριζε τη ευχή “Δώσε τύχη λαμπρή, δώσε έρωτα φλογερό, δώσε ευγονία και ευτυχία,γάμο ειρηνικό, δώσε γερά και πρόσχαρα παιδιά, φλουριά ολόχρυσα και καλοζωία, γύρισε πίσω την αγάπη, πισωπλάτισε τους εχθρούς”.
